Οι μύθοι για τους καθρέφτες

Στο 1χ05 μάθαμε κάποια πράγματα για τους καθρέφτες και συγκεκριμένα για την Bloody Mary. Tι λένε όμως οι δικοί μας μύθοι για αυτούς;

Από τις λαϊκές παραδόσεις ως τα παραμύθια, από τις δεισιδαιμονίες ως τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, η μυθολογία που περιβάλλει τους καθρέφτες έχει πάντα πολλά σκοτεινά στοιχεία.

Οι Ρωμαίοι απέδιδαν στους καθρέφτες τη δύναμη να αντανακλούν την ψυχή κάποιου και να επηρεάζουν την ευημερία του. Αυτό το γεγονός, συνοδευόμενο από την πίστη τους ότι η ζωή ανανεώνεται κάθε επτά χρόνια, οδήγησε στον θρύλο ότι, όποιος σπάσει έναν καθρέφτη, θα έχει επτά χρόνια κακοτυχίας. Στον κινηματογράφο και στη λογοτεχνία, οι καθρέφτες λειτουργούν ως σύμβολα ματαιοδοξίας, ως επικίνδυνες πύλες στην αλήθεια ή ως μεταφορείς σε έναν άλλο τόπο και χρόνο. Η Ιουδαϊκή πίστη απαιτεί να καλύπτονται όλοι οι καθρέφτες σε ένα σπίτι όταν πεθαίνει ένα αγαπημένο πρόσωπο, από τον φόβο μήπως οι ζωντανοί παρασυρθούν από τα σημάδια της ομορφιάς και του υλικού κόσμου. Όμως αυτές οι προειδοποιητικές ιστορίες ναρκισσισμού και κακής τύχης ωχριούν μπροστά στο πιο συνηθισμένο φαινόμενο που σχετίζεται με τους καθρέφτες: τον θάνατο.

Από τη Ρώμη μέχρι την Άπω Ανατολή υπάρχει μια κοινή πίστη που θεωρεί τους καθρέφτες μοχθηρές οντότητες που παγιδεύουν τις ψυχές των ζωντανών -γι' αυτό και προκαλούν τον θάνατο- ή φυλακίζουν τις ψυχές των νεκρών προτού προλάβουν να φτάσουν στη μετά θάνατον ζωή, καταριώντας το πνεύμα τους σε αιώνια αιχμαλωσία. Λέγεται επίσης ότι ένας βρικόλακας δεν μπορεί να δει τον εαυτό του σε καθρέφτη, γιατί είναι ένας αθάνατος και έχει χάσει ήδη την ψυχή του.

Το ότι ο συσχετισμός των καθρεφτών με τον θάνατο έχει διατηρηθεί σε πολλές γενιές και έχει διεισδύσει στις κοινωνίες όλου του κόσμου, δεν έχει να κάνει μόνο με την περίεργη σχέση του ανθρώπου με το Άγνωστο αλλά και με την αντανάκλασή του.

***SPECIAL THANKS TO TASOS